سقوط بیسابقه ذخایر سدها و تداوم خشکسالی شصتساله، ایران را به نقطهای رسانده که بحران آب از یک هشدار محیطزیستی فراتر رفته و به تهدیدی جدی
طومار شیخ بهایی، سندی نظاممند از عصر صفویه برای تقسیم آب زایندهرود است؛ مدلی که با مشارکت مردم، عدالتمحوری و دقت زمانی، هنوز الهامبخش