چین نه بهعنوان تخریبگر، بلکه بهعنوان مدعی اصلاح نظم جهانی معرفی میشود؛ نقشی که بر تجربه تاریخی دوگانه این کشور و جاهطلبیهای شی
جهان در آستانه نظمی نو قرار دارد؛ نظمی آکنده از بیثباتی سیاسی، رقابت فزاینده آمریکا و چین، بحرانهای زیستمحیطی و ظهور فناوریهایی چون هوش
گفتوگوی ولف و کروگمن درباره فرسایش نظم لیبرال جهانی، از سقوط اعتماد به آمریکا تا تضعیف حاکمیت قانون، تصویری نگرانکننده از آینده اقتصاد