بازار سرمایه ایران سالهاست درگیر صفهای قفلشده و ابزارهای محدودکنندهای است که نقدشوندگی و کشف قیمت را مختل کردهاند. نبود فروش استقراضی
اقتصاد ایران در ۱۴۰۳ رشد ۳.۱ درصدی را تجربه کرد، اما کاهش نرخ رشد صادرات و ضعف در سرمایهگذاری خالص، تصویر روشنی از پایداری این رشد بهدست
در منطقهای پرریسک و ناپایدار، تابآوری اقتصاد ایران در برابر سناریوهای جنگی به آزمونی حیاتی بدل شده است؛ گزارشی از الزامات ساختاری
بازار سرمایه در سیاستهای مدنیزاده بهعنوان پیشران نوسازی اقتصاد دیده میشود؛ اما تحقق این رویکرد نیازمند اصلاحات ساختاری، افزایش شفافیت و