کاهش ۳۰ درصدی مصرف سرانه، رشد ۲۰ برابری قیمت و بیثباتی سیاستها، بازار گوشت قرمز ایران را به چرخهای از ممنوعیت، قاچاق و زیان تولیدکنندگان
تبخیر گسترده آب پشت سدها و اشتباهات گذشته سدسازی، فشار بر کشاورزی و منابع آبی کشور را افزایش داده است.
بحران بیسابقه آب جهان، با تهدید امنیت غذایی، سلامت و رشد اقتصادی، نیازمند گذار به «اقتصاد نوین آب» و رویکردی مأموریتمحور برای مدیریت این
کشاورزی میتواند حتی در جغرافیای محدود، با سیاستگذاری هوشمند و سرمایهگذاری هدفمند، به موتور توسعه و امنیت غذایی بدل شود؛ تجربه جهانی،
واردات بیسابقه گوشت در سال ۱۴۰۳ گرچه بازار را موقتاً آرام کرد، اما سود دامداران را کاهش داد و وابستگی ارزی را بالا برد؛ چالشی که تعادل
رئیس اتحادیه دام سبک با انتقاد از سیاستهای حمایتی در بازار گوشت، واردات بیرویه گوشت را فاقد توجیه دانست. وی تصریح کرد: این واردات نه تنها
امنیت غذایی فقط به معنای پر بودن انبارها نیست؛ بلکه به توان جامعه در تأمین پایدار، سالم و متنوع مواد غذایی بازمیگردد. اما در ایران، سالها
با وجود تاریخ کهن و ظرفیتهای طبیعی، کشاورزی ایران از ناپایداری نهادی و افت بهرهوری رنج میبرد؛ وضعیتی که امنیت غذایی و توسعه پایدار را در
سود تولید بر دوش کشاورز است اما در جیب واسطه مینشیند؛ شکاف عمیق میان مزرعه و بازار، نهتنها چرخه تولید را فرسوده کرده، بلکه زنگ خطر برای
سیاست خرید تضمینی، ابزاری کلیدی برای حمایت از کشاورزان و تأمین امنیت غذایی است؛ اما ضعفهای ساختاری آن بهرهوری و کیفیت تولید را در بلندمدت