برخلاف الگوی تاریخی که اقتصادهای بزرگ را به سوی نکول یا تورم سوق می‌دهد، گروهی از کشورهای ثروتمند توانسته‌اند با قوانین مالی سخت‌گیرانه و

داده‌های آبان ۱۴۰۴ نشان می‌دهد موج تازه افزایش قیمت‌ها، بازار خوراکی‌ها را درنوردیده؛ از جهش ۴۳ درصدی گوجه‌فرنگی تا رکوردهای سنگین در برنج

بررسی سه قرن داده نشان می‌دهد که برخلاف تصور رایج، مازاد بودجه پایدار ابزار اصلی کاهش بدهی نبوده است. قدرت‌های بزرگ بیشتر از نکول، تورم و

آبان ۱۴۰۴ با ثبت تورمهای متفاوت در دهک‌ها نشان داد که فشار قیمتی برای همه یکسان نیست؛ دهک‌های پایین با وابستگی بیشتر به خوراکی‌ها تورم

اتکا به رشد از مسیر مهاجرت یا جهش بهره‌وری، بیش از آنکه راه‌حلی پایدار برای بحران بدهی باشد، یک توهم مالی است. شواهد نشان می‌دهد هر دو مسیر

تورم آبان ۱۴۰۴ نشان داد کالاهای بادوام با وجود تورم نقطه‌ای بالا، در ماه جاری آرام‌تر حرکت کرده‌اند، اما فشار اصلی بر بی‌دوام‌ها و اقلام

اقتصادهای ثروتمند با بدهی‌های بی‌سابقه، کسری‌های مزمن و نرخ‌های بهره بالا در آستانه عصر تازه‌ای از بی‌ثباتی مالی‌اند؛ عصری که در آن تورم،

آبان ۱۴۰۴ با ثبت تورم نقطه‌ای ۴۹.۴ درصد، تصویر ناهمگنی از فشار قیمتی در کشور ترسیم کرد؛ جایی که برخی استان‌ها جهش‌های بالای ۵۵ درصدی را

دولت‌های ثروتمند جهان با بدهی‌های فزاینده و موانع سیاسی برای کاهش آن روبه‌رو هستند. در صورت عدم توانایی در کنترل این بحران، تورم و سرکوب

آبان ۱۴۰۴ با ثبت تورم ماهانه ۲.۷ درصدی در اجاره و رشد سالانه ۳۶ درصدی مسکن نشان داد که فشار هزینه سکونت همچنان پابرجاست؛ فشاری آرام اما