آب به حساب نیامده در ایران، نه فقط یک نشت فنی در لوله‌ها، بلکه نشتی عمیق در اقتصاد زیرساختی کشور است؛ ۳۲ درصد از آب شرب کشور بدون هیچ

گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس از تیر ۱۴۰۴ نشان می‌دهد سقوط شدید تولید و فروش در صنایع پیشران، در کنار رشد محدود دارو و غذا، تصویری نگران‌کننده

گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس از عملکرد دوساله مولدسازی، تصویر ناکامی مزایده‌ها و املاک کم‌ارزش را ترسیم کرده و دو راهکار کلیدی برای عبور از

آمار اردیبهشت ۱۴۰۴ از صنعت، تصویری از رشدهای گذرا در دل رکود مزمن ترسیم می‌کند؛ جایی که عبور از بحران، نیازمند اصلاحات ساختاری و تصمیم‌های

در حالی‌که سرمایه انسانی و ظرفیت‌های فناورانه ایران زمینه‌ساز جهش صنعتی‌اند، ضعف نهادها، بی‌ثباتی سیاستی و افت سرمایه‌گذاری، مسیر را

وابستگی ۹۰ درصدی صنعت فولاد ایران به گاز طبیعی، در حالی‌که کشور با بحران مزمن ناترازی گاز مواجه است، زنگ خطری برای پایداری تولید، صادرات و

با وجود ذخایر عظیم گاز، ایران درگیر زنجیره‌ای ناکارآمد و غیرشفاف است؛ ساختاری که نه‌تنها بهره‌وری را کاهش داده، بلکه امنیت انرژی را نیز در

صندوق توسعه ملی با جذب ۱۶۱ میلیارد دلار و عملکردی ناهم‌راستا با مأموریتش، بیش از آنکه توسعه‌ساز باشد، به ابزاری برای تأمین مالی دولت بدل

سال‌های اخیر، اعمال عوارض سبز به عنوان ابزاری اقتصادی برای ایجاد تعادل میان توسعه اقتصادی و حفاظت از محیط زیست، در سیاست‌گذاری بسیاری از

رشد ۱.۸ درصدی اقتصاد در بهمن ۱۴۰۳ زیر سایه افت صنعت و نفت؛ آیا خدمات می‌تواند ناجی اقتصاد باشد یا بحران در راه است؟