اقتصاد ایالات متحده در نقطه‌ای حساس قرار گرفته است؛ جایی که سرمایه‌گذاری‌های عظیم در هوش مصنوعی، موتور رشد تولید ناخالص داخلی را به حرکت

ایالات متحده با اعطای خط مبادله ۲۰ میلیارددلاری به آرژانتین و مداخله در بازارهای مالی این کشور، سیاستی دوگانه از مداخله‌گرایی سیاسی و

تحول ساختاری بازار کار چین با گسترش اشتغال پلتفرمی، چهره پرولتاریای صنعتی را دگرگون کرده است. بیش از ۲۰۰ میلیون کارگر اکنون به نوعی از

چین با طرح «دروازه ستاره‌ای» می‌کوشد با سازماندهی مجدد منابع محاسباتی و شبکه‌بندی مراکز داده پراکنده، شکاف فناوری خود با ایالات متحده در

موج بی‌سابقه سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های هوش مصنوعی، آن را به یک نیروی اقتصادی همه‌منظوره بدل کرده است؛ فناوری‌ای که نه‌تنها تولید، بلکه

شور جهانی پیرامون هوش مصنوعی، یادآور روزهای داغ دات‌کام است. درحالی‌که میلیاردها دلار به این حوزه سرازیر می‌شود، شکاف میان اشتیاق

در دوران معاصر، زنجیره تأمین سرمایه تحت تأثیر دو حباب سفته‌بازانه در بازارهای رمزارز و هوش مصنوعی و یک شوک سیاسی ناشی از سیاست‌های دولت

جهان در آستانه نظمی نو قرار دارد؛ نظمی آکنده از بی‌ثباتی سیاسی، رقابت فزاینده آمریکا و چین، بحران‌های زیست‌محیطی و ظهور فناوری‌هایی چون هوش

پالانتیر از یک استارتاپ جنجالی ضدتروریسم به غول ۴۰۰ میلیارد دلاری تحلیل داده بدل شده؛ ستاره‌ای در بورس آمریکا که میان تحسین و تردید

چین در آستانه نشست ترامپ و شی جین‌پینگ از آمریکا خواسته است محدودیت‌های صادراتی تراشه‌های حافظه پهن‌باند بالا برای هوش مصنوعی را کاهش دهد