بازار جهانی نفت در سایه تنش‌های تجاری و تغییرات ساختاری اقتصاد جهان، وارد مرحله‌ای تازه از نوسان و بازتنظیم شده است؛ وضعیتی که هم‌زمان

صادرات چین از ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۴ با وجود بحران‌ها، رشدی پرنوسان اما پایدار داشته و با تمرکز بر فناوری و انرژی سبز، جایگاه جهانی خود را تقویت کرده

پس از کرونا، مصرف کالاهای بادوام در آمریکا جهشی سریع و در چین رشدی پایدار داشته است؛ تفاوتی که بازتاب دو الگوی اقتصادی و فرهنگی متمایز است.

با تضعیف نقش USAID در دوران ترامپ، بسیاری چین را جایگزین طبیعی آمریکا در عرصه کمک‌های خارجی دانستند، اما محدودیت مالی و مقاومت ایدئولوژیک

تحریم‌های غرب علیه روسیه، چین را به تسریع پروژه مالی مستقل خود واداشته است؛ از اوراق «پاندا» تا ایجاد اتاق پایاپای شرقی، نشانه‌های آغاز نظم

توافق تازه آمریکا و چین بر سر صادرات عناصر خاکی کمیاب، نه تنها بازار کالا و فناوری را آرام کرد، بلکه سیگنالی مثبت برای اقتصاد جهانی و سیاست

تحول ساختاری بازار کار چین با گسترش اشتغال پلتفرمی، چهره پرولتاریای صنعتی را دگرگون کرده است. بیش از ۲۰۰ میلیون کارگر اکنون به نوعی از

تحلیل داده‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۴ نشان می‌دهد چین با رشد تولید، صادرات بالا و وابستگی کم به واردات، از آمریکا و ژاپن در بازار کالاهای سرمایه‌ای

چین با طرح «دروازه ستاره‌ای» می‌کوشد با سازماندهی مجدد منابع محاسباتی و شبکه‌بندی مراکز داده پراکنده، شکاف فناوری خود با ایالات متحده در

آدام توز در یادداشت خود در فارن‌پالیسی از فروپاشی اجماع جهانی بر سر اهداف توسعه پایدار می‌گوید و توسعه به‌جای اجماع بی‌طرفانه، به میدان