سقوط بی‌سابقه ذخایر سدها و تداوم خشکسالی شصت‌ساله، ایران را به نقطه‌ای رسانده که بحران آب از یک هشدار محیط‌زیستی فراتر رفته و به تهدیدی جدی

بهار ۱۴۰۴ برای ایران با کاهش ۶۰درصدی بارش، افت ۲۵درصدی ذخایر سدها و افزایش کم‌سابقه دما همراه بود؛ نشانه‌ای از تشدید بحران خشکسالی در سراسر

آب به حساب نیامده در ایران، نه فقط یک نشت فنی در لوله‌ها، بلکه نشتی عمیق در اقتصاد زیرساختی کشور است؛ ۳۲ درصد از آب شرب کشور بدون هیچ

ایران در دل کمربند خشک جهان با بحران و فرصت‌های آبی روبه‌روست؛ سرمایه‌گذاری در مدیریت پایدار آب نه‌تنها کلید امنیت غذایی و توسعه اقتصادی،

بحران بی‌سابقه آب جهان، با تهدید امنیت غذایی، سلامت و رشد اقتصادی، نیازمند گذار به «اقتصاد نوین آب» و رویکردی مأموریت‌محور برای مدیریت این

کاهش مستمر منابع آبی ایران، تشدید تغییر اقلیم و مدیریت ناکارآمد، بحران آبی را به تهدیدی فراگیر تبدیل کرده که امنیت غذایی، اقتصاد کشاورزی و

ایران با میانگین بارش یک‌سوم جهان، سالانه بخش بزرگی از آب باران را از دست می‌دهد. استحصال باران می‌تواند با کاهش تبخیر و سیلاب، منبعی

با ادامه کاهش بی‌سابقه ذخایر سدها، تهران با شدیدترین بحران آبی سال‌های اخیر روبه‌رو است. اگر مصرف تغییر نکند، تابستان ۱۴۰۴ می‌تواند آغاز

افت ۵۸درصدی حجم آب در سد امیرکبیر و کاهش بی‌سابقه در سایر سدهای تهران، پایتخت را با بحرانی فراگیر روبه‌رو کرده است؛ وضعیتی که فراتر از

بازار آب به‌عنوان راهکاری نوین برای مدیریت بحران کم‌آبی، می‌تواند بهره‌وری و عدالت در تخصیص منابع را افزایش دهد؛ اما بدون زیرساخت و قوانین