اقتصاد کشاورزی ایران با رانت‌های ارزی و خودتحریمی دست‌وپنجه نرم می‌کند؛ تحریم‌ها تنها بخشی از مشکل‌اند، نه همه واقعیت.

کاهش ۳۰ درصدی مصرف سرانه، رشد ۲۰ برابری قیمت و بی‌ثباتی سیاست‌ها، بازار گوشت قرمز ایران را به چرخه‌ای از ممنوعیت، قاچاق و زیان تولیدکنندگان

صنعت زنبورداری ایران با تولید ۱۲۷ هزار تن عسل و سرانه مصرفی بیش از دو برابر میانگین جهانی، جایگاهی جهانی دارد؛ اما ضعف نظارت و موانع

کشاورزی می‌تواند حتی در جغرافیای محدود، با سیاست‌گذاری هوشمند و سرمایه‌گذاری هدفمند، به موتور توسعه و امنیت غذایی بدل شود؛ تجربه جهانی،

ایران با میانگین بارش یک‌سوم جهان، سالانه بخش بزرگی از آب باران را از دست می‌دهد. استحصال باران می‌تواند با کاهش تبخیر و سیلاب، منبعی

واردات بی‌سابقه گوشت در سال ۱۴۰۳ گرچه بازار را موقتاً آرام کرد، اما سود دامداران را کاهش داد و وابستگی ارزی را بالا برد؛ چالشی که تعادل

دهمین نشست کشاورزی شانگهای در کانمینگ، اجماع بر توسعه همکاری‌های فناورانه و تجاری را رقم زد؛ اما فاصله میان توافقات و اجرا، آزمونی برای

فروپاشی تدریجی نظام دامداری سنتی، نه صرفاً بحران معیشتی، بلکه نشانه‌ای از بی‌توجهی مزمن به ظرفیت‌های بومی و تهدیدی بلندمدت برای امنیت غذایی

در پی هشدار موج گرمای شدید از ۲۸ تا ۳۰ تیر، نهادهای مسئول نسبت به افزایش دما، مصرف برق و آسیب به بخش کشاورزی هشدار داده و اقدامات فوری را

با رشد ۳ درصدی اقتصاد در سال ۱۴۰۳، تصویر اولیه از حرکت اقتصاد ایران ترسیم شد؛ رشدی که با تکیه بر نفت به‌دست آمده و ضعف سرمایه‌گذاری و مصرف