گزارش مرکز آمار از سهماهه اول ۱۴۰۴ نشان میدهد اقتصاد ایران با رشد منفی و کاهش مصرف خانوارها دوباره به رکود بازگشته است؛ رکودی که ریشه آن
چین با سرمایهگذاری هدفمند در زیرساختهای فیزیکی و دیجیتال و نیروی کار ماهر، به قدرت فناورانه جهانی بدل شده و تلاشهای پراکنده آمریکا
بانک مرکزی با رونمایی از سامانه روابط اشخاص، به دنبال شفافیت در شبکه بانکی و مهار رانتهای اعتباری است؛ اما موفقیت آن وابسته به اراده
سیاستهای اخیر ایالات متحده باعث تضعیف جایگاه دلار بهعنوان ارز ذخیره جهانی شده و ممکن است منجر به یک «وحشت مالی» و تقسیم نظام مالی جهانی
چشمانداز اقتصاد جهانی با افول تجارت آزاد و اوجگیری حمایتگرایی دگرگون شده است. چین، با صعود سریع و چالشهای ژئوپلیتیک تازه، در کانون این
بازگشت احتمالی تحریمهای «اسنپبک» میتواند اقتصاد ایران را در آستانه فشارهای تازه قرار دهد؛ از تشدید بحران ارزی و تورم گرفته تا افزایش
چین نه بهعنوان تخریبگر، بلکه بهعنوان مدعی اصلاح نظم جهانی معرفی میشود؛ نقشی که بر تجربه تاریخی دوگانه این کشور و جاهطلبیهای شی
شاخص مدیران خرید مرداد نشان میدهد اقتصاد ایران برای هفدهمین ماه متوالی در رکود است؛ تولید به کمترین سطح ۵۸ ماه اخیر سقوط کرده و انتظارات
کشورهای در حال توسعه زیر فشار نرخهای بالای دلار، بهدنبال بدهیهای ارزانتر به یوان، فرانک و یورو میروند؛ اما پوشش ریسک ارزی و محدودیت
پس از پایان جنگ، بسیاری از کسبوکارها برای بقا به تعدیل نیرو روی آوردند؛ اما این تصمیم کوتاهمدت، چرخهای از رکود، بیکاری و کاهش اعتماد