
نفت در مدار احتیاط / بازار زیر سایه آتشبس و دادههای آمریکا
به گزارش خبرنگار اقتصادرَوا به نقل از شبکه اطلاعرسانی نفت و انرژی (شانا)، و بر پایه گزارش رویترز، در پی تمرکز دوباره سرمایهگذاران بر عوامل بنیادین بازار و واکنش محتاطانه به توافق آتشبس میان ایران و رژیم صهیونیستی، قیمت نفت در معاملات روز پنجشنبه (۵ تیر) رشد خود را از دست داد و تقریباً بدون تغییر باقی ماند.
بر این اساس، بهای نفت خام شاخص برنت دریای شمال تا ساعت ۸:۲۱ به وقت گرینویچ با کاهشی معادل ۱۱ سنت یا ۰.۲ درصد، به ۶۷ دلار و ۵۷ سنت در هر بشکه رسید. نفت خام شاخص وستتگزاس اینترمدیت (WTI) آمریکا نیز با افتی معادل ۸ سنت یا ۰.۱ درصد، به ۶۴ دلار و ۸۴ سنت معامله شد.
این در حالی است که هر دو شاخص نفتی روز چهارشنبه، پس از بهبود نسبی قیمتها نسبت به افت اوایل هفته که در پی افزایش تقاضای سوخت در آمریکا رخ داد، حدود یک درصد رشد را تجربه کرده بودند.
تاماس وارگا، تحلیلگر مؤسسه پیویام، در اینباره گفت: «سرمایهگذاران با وجود رصد تحولات مربوط به آتشبس میان ایران و اسرائیل، تمرکز خود را دوباره معطوف اقتصاد کلان و تعادل بازار نفت کردهاند.»
جیووانی استانوو، تحلیلگر مؤسسه ایانزد نیز اظهار کرد که کاهش قیمت نفت ممکن است ناشی از افت همزمان بازارهای سهام در معاملات صبح پنجشنبه باشد.
بر پایه یادداشتی از تحلیلگران این مؤسسه، دادههای جدید دولت آمریکا نشان میدهد فصل رانندگی در این کشور پس از شروعی کُند، اکنون به اوج خود رسیده است.
همچنین اداره اطلاعات انرژی آمریکا روز چهارشنبه اعلام کرد که ذخایر نفت خام و سوخت این کشور در هفته منتهی به ۲۰ ژوئن (۳۰ خرداد) کاهش یافته است؛ اتفاقی که ناشی از افزایش فعالیت پالایشگاهها و رشد تقاضا ارزیابی میشود.
مطابق این گزارش، ذخایر نفت خام آمریکا با کاهش ۵ میلیون و ۸۰۰ هزار بشکهای روبهرو شده، در حالیکه تحلیلگران شرکتکننده در نظرسنجی رویترز تنها انتظار کاهش ۷۹۷ هزار بشکهای را داشتند. ذخیرهسازی بنزین نیز برخلاف پیشبینیها با کاهش ۲ میلیون و ۱۰۰ هزار بشکهای همراه شد، درحالیکه انتظار میرفت ۳۸۱ هزار بشکه افزایش یابد؛ موضوعی که به رشد عرضه بنزین و افزایش تقاضا تا بالاترین سطح از دسامبر ۲۰۲۱ نسبت داده شده است.
در همین حال، ایگور سچین، مدیرعامل شرکت روسنفت (بزرگترین تولیدکننده نفت روسیه)، پیشتر اعلام کرده بود که اعضای اوپک و متحدانشان در چارچوب ائتلاف اوپکپلاس ممکن است افزایش تولید برنامهریزیشده را زودتر از موعد مقرر، و حتی تا یک سال زودتر، به اجرا بگذارند.