قیمت نهاده‌های ساختمانی در پاییز ۱۴۰۳ / ترمز گرانی کشیده شد یا تورم شدیدتر در راه است؟
به گزارش خبرنگار اقتصادرَوا، مرکز آمار ایران گزارش شاخص و متوسط قیمت نهاده‌های ساختمانی شهر تهران در پاییز ۱۴۰۳ را منتشر کرده است. این گزارش برای فعالان صنعت ساختمان، تصمیم‌گیران اقتصادی و حتی مصرف‌کنندگان مسکن حائز اهمیت است. بررسی دقیق این داده‌ها می‌تواند به پیش‌بینی روند آینده بازار و اتخاذ تصمیمات آگاهانه کمک کند.
شاخص کل: افزایش هزینه‌های ساختوساز در مسیر کند شدن
شاخص قیمت نهاده‌های ساختمانی در پاییز ۱۴۰۳ به ۲۹۰۰.۸ رسید که ۳.۹ درصد نسبت به تابستان ۱۴۰۳ و ۲۶.۴ درصد نسبت به پاییز ۱۴۰۲ افزایش داشته است. این روند نشان‌دهنده رشد هزینه‌های ساختوساز در مقایسه با دوره‌های قبل است، اما کاهش تورم فصلی نسبت به تابستان، از کند شدن سرعت افزایش قیمت‌ها خبر می‌دهد.
در میان گروه‌های مختلف مصالح و خدمات ساختمانی، تأسیسات برقی (۴۵۷۴.۴)، تأسیسات مکانیکی و عایق حرارتی (۴۲۰۴.۵) و یراق‌آلات درب و پنجره (۳۹۰۲.۱) بالاترین شاخص قیمت را ثبت کرده‌اند که نشان‌دهنده افزایش شدید هزینه‌های این بخش‌هاست. در مقابل، خدمات ساختمانی (۱۹۸۹.۷) کمترین عدد شاخص را داشته است.
تورم فصلی: کاهش شتاب افزایش قیمت‌ها
تورم فصلی که میزان تغییرات قیمت‌ها نسبت به فصل قبل را نشان می‌دهد، در پاییز ۱۴۰۳ به ۳.۹ درصد رسیده است. این مقدار در تابستان ۵.۵ درصد بوده، بنابراین ۱.۶ واحد درصد کاهش در سرعت رشد قیمت‌ها مشاهده می‌شود. این کاهش ممکن است نشان‌دهنده تعدیل نسبی فشارهای تورمی و بهبود عرضه در برخی بخش‌ها باشد.
بیشترین افزایش فصلی قیمت مربوط به ایزوگام، قیرگونی و آسفالت (۱۲.۷٪)، شیشه (۸.۸٪) و چوب (۷.۸٪) بوده است. در مقابل، سیمان، بتن، شن و ماسه با ۱.۴ درصد کاهش قیمت همراه بوده‌اند که می‌تواند ناشی از بهبود عرضه یا کاهش موقت تقاضا باشد.
تورم نقطه‌به‌نقطه: افزایش فشار قیمتی در یک سال گذشته
تورم نقطه‌به‌نقطه که میزان تغییرات قیمت را نسبت به همین فصل در سال قبل نشان می‌دهد، در پاییز ۱۴۰۳ ۳۱.۶ درصد گزارش شده است. این مقدار در تابستان ۲۷.۱ درصد بود، بنابراین در یک فصل اخیر ۴.۵ واحد درصد افزایش یافته است.
بیشترین افزایش قیمت نسبت به پاییز ۱۴۰۲ مربوط به گچ و گچ‌کاری (۵۱.۳٪)، چوب (۴۴.۷٪) و ایزوگام، قیرگونی و آسفالت (۴۳.۲٪) بوده است. در مقابل، شیشه (۱۶.۹٪) کمترین افزایش قیمت را در میان گروه‌های اجرایی داشته است.
تورم سالانه: تثبیت نسبی اما با سطح قیمت‌های بالا
تورم سالانه که میانگین تغییرات شاخص قیمت در چهار فصل منتهی به پاییز ۱۴۰۳ نسبت به مدت مشابه سال قبل را نشان می‌دهد، ۲۶.۴ درصد بوده که نسبت به تابستان (۲۷.۹٪) ۱.۵ واحد درصد کاهش یافته است.
بیشترین افزایش قیمت در طول یک سال اخیر مربوط به گچ و گچ‌کاری (۵۷.۳٪)، چوب (۴۵.۸٪) و ایزوگام، قیرگونی و آسفالت (۴۲.۱٪) بوده است. در مقابل، آهن‌آلات، میلگرد، پروفیل درب و پنجره و نرده با ۹.۲ درصد کمترین میزان افزایش را ثبت کرده‌اند.
این کاهش در نرخ تورم سالانه نشان‌دهنده تعدیل نسبی رشد قیمت‌هاست، اما سطح قیمت‌ها همچنان بالاست و بازار ساختوساز با هزینه‌های بالایی روبه‌روست.
پرتورم‌ترین نهاده‌های ساختمانی: رکوردداران افزایش قیمت
در میان گروه‌های مختلف، برخی کالاها و خدمات ساختمانی افزایش قیمت چشمگیری را در پاییز ۱۴۰۳ تجربه کرده‌اند. گچ و گچ‌کاری با ۵۷.۳ درصد افزایش قیمت سالانه در صدر این فهرست قرار دارد. این افزایش قابل‌توجه احتمالاً به دلیل رشد هزینه‌های تولید و حمل‌ونقل این محصول بوده است.
پس از آن، چوب با ۴۵.۸ درصد تورم سالانه قرار دارد که می‌تواند ناشی از نوسانات قیمت مواد اولیه و تقاضای بالا در بازار باشد. ایزوگام، قیرگونی و آسفالت نیز با ۴۲.۱ درصد افزایش قیمت، از دیگر گروه‌هایی هستند که بیشترین فشار قیمتی را متحمل شده‌اند. افزایش قیمت در این بخش‌ها می‌تواند هزینه‌های تمام‌شده ساختوساز را به میزان قابل‌توجهی بالا ببرد.
در مقابل، برخی مصالح و خدمات ساختمانی تغییرات ملایم‌تری داشته‌اند. آهن‌آلات، میلگرد، پروفیل درب و پنجره و نرده با ۹.۲ درصد تورم سالانه کمترین افزایش قیمت را ثبت کرده است. همچنین، شیشه در تورم نقطه‌به‌نقطه ۱۶.۹ درصد و در تورم سالانه ۱۳.۷ درصد رشد داشته که در مقایسه با سایر نهاده‌ها، تغییرات کمتری را تجربه کرده است.
ثبات نسبی قیمت در این گروه‌ها می‌تواند نشانه‌ای از کاهش فشارهای تورمی در برخی بخش‌های صنعت ساختمان باشد، هرچند همچنان تأثیرپذیری از عوامل کلان اقتصادی، مانند نرخ ارز و هزینه‌های تولید، غیرقابل‌انکار است.
چشم‌انداز آینده: نوسان یا ثبات؟
بررسی گزارش‌های قبلی مرکز آمار نشان می‌دهد که قیمت نهاده‌های ساختمانی تحت تأثیر نوسانات اقتصادی، تغییرات نرخ ارز و سیاست‌های کلان دولت قرار داشته است. در برخی دوره‌ها، افزایش هزینه‌ها شدت گرفته و در برخی دیگر، بازار روند باثبات‌تری را تجربه کرده است.
تورم فصلی و سالانه در پاییز ۱۴۰۳ می‌تواند نشانه‌ای از تعدیل نسبی قیمت‌ها باشد، اما آینده همچنان وابسته به عوامل متعددی است. تغییرات احتمالی در نرخ ارز، سیاست‌های حمایتی دولت، وضعیت تقاضا در بازار مسکن و هزینه‌های تأمین مواد اولیه، مسیر بعدی را مشخص خواهند کرد. اگر این عوامل کنترل شوند، روند افزایش قیمت‌ها کندتر خواهد شد، اما هرگونه شوک جدید می‌تواند بازار را وارد مسیر تازه‌ای کند.
با این اوصاف، انتشار گزارش بعدی مرکز آمار می‌تواند مشخص کند که آیا این کاهش رشد قیمت‌ها، تنها یک توقف کوتاه در مسیر تورمی بوده یا شروعی برای یک دوره باثبات‌تر در هزینه‌های ساختوساز. پاسخ این پرسش، در داده‌های فصلی آینده نهفته است.