به گزارش خبرنگار اقتصادرَوا، در آخرین ماه سال ۱۴۰۳، بررسی وضعیت تورم در استان‌های مختلف کشور، تصویری از نابرابری اقتصادی در مناطق گوناگون ایران به‌دست می‌دهد. طبق گزارش مرکز آمار ایران، تورم نقطه‌به‌نقطه کشور در اسفند به ۳۷.۱ درصد رسیده، اما این عدد میانگینی است که پشت آن، تفاوت‌های قابل توجهی میان استان‌ها پنهان شده است؛ تفاوت‌هایی که در قیمت مواد غذایی و کالاهای مصرفی بیشتر به چشم می‌آیند.

در صدر این جدول، استان سمنان با تورم نقطه‌به‌نقطه ۴۱.۴ درصد قرار دارد. پس از آن، آذربایجان غربی با ۴۰.۹ درصد و هرمزگان با ۴۰.۸ درصد، بیشترین افزایش قیمت‌ها را تجربه کرده‌اند. در مقابل، خراسان جنوبی با نرخ تورم ۳۱.۶ درصد، پایین‌ترین تورم را در بین استان‌ها داشته و استان تهران هم با ۳۵.۸ درصد در گروه استان‌هایی با تورم نسبتاً پایین جای گرفته است.

اما وقتی فقط به کالاهای خوراکی نگاه می‌کنیم، شکاف‌های قیمتی بیشتر می‌شود. سمنان در این بخش هم بالاترین نرخ را دارد: ۴۵.۳ درصد. هرمزگان با ۴۵ درصد و خراسان رضوی با ۴۴.۵ درصد در رده‌های بعدی‌اند. در این میان، خراسان جنوبی با ۲۷.۸ درصد، کمترین تورم مواد غذایی را ثبت کرده است.

افزایش قیمت ماهانه خوراکی‌ها هم تصویر متفاوتی ارائه می‌دهد. سیستان و بلوچستان در اسفند بیشترین رشد را با ۸.۳ درصد داشته است. بعد از آن، سمنان با ۶.۲ درصد و قزوین با ۶.۱ درصد قرار دارند. در سوی دیگر، باز هم خراسان جنوبی با تنها ۳.۰ درصد افزایش، کمترین تورم ماهانه در گروه خوراکی‌ها را تجربه کرده است.

در بخش کالاهای غیرخوراکی و خدمات، وضعیت کمی متفاوت است. بیشترین تورم نقطه‌به‌نقطه در این بخش مربوط به استان ایلام با ۴۲.۷ درصد و سپس آذربایجان غربی با ۴۱.۴ درصد است. از طرف دیگر، استان‌های کرمانشاه با ۲۸.۶ درصد و البرز با ۲۹.۳ درصد، کمترین افزایش قیمت‌ها را در این گروه تجربه کرده‌اند. همچنین تورم ماهانه کالاهای غیرخوراکی در استان سیستان و بلوچستان با ۵.۷ درصد در بالاترین سطح قرار دارد و استان البرز با ۱.۷ درصد کمترین رشد ماهانه را در این گروه داشته است.

مقایسه این دو گروه کالایی در استان‌ها نشان می‌دهد که در بیشتر نقاط کشور، قیمت مواد غذایی با سرعت بیشتری نسبت به کالاهای غیرخوراکی افزایش یافته است. این یعنی مردم، به‌ویژه خانواده‌های کم‌درآمد، فشار بیشتری برای تأمین نیازهای اساسی زندگی احساس می‌کنند.

مثلاً در استان البرز، تورم خوراکی‌ها ۴۳.۸ درصد است، درحالی‌که تورم غیرخوراکی‌ها فقط ۲۹.۳ درصد است. در تهران هم این تفاوت به چشم می‌خورد؛ خوراکی‌ها ۴۱.۸ درصد و غیرخوراکی‌ها ۳۳.۸ درصد افزایش قیمت داشته‌اند. در برخی استان‌ها مانند سیستان و بلوچستان و آذربایجان غربی، تورم در هر دو بخش بالا بوده و فشار اقتصادی از هر دو سو بر مردم وارد شده است.

در نهایت، با وجود اینکه در برخی بخش‌ها کمی از شتاب افزایش قیمت‌ها کاسته شده، اما تورم بالا، به‌ویژه در حوزه خوراکی‌ها، همچنان موضوعی جدی و نگران‌کننده است. اختلاف‌های چشمگیر میان استان‌ها هم نشان می‌دهد که سیاست‌گذاری‌های اقتصادی باید با در نظر گرفتن ویژگی‌های منطقه‌ای و با هدف کاهش فشار بر اقشار آسیب‌پذیر انجام شود.