به گزارa خبرنگار اقتصادروا؛ با نزدیک‌تر شدن به پایان دوره ریاست فعلی فدرال رزرو، بازارهای شرط‌بندی به یکی از منابع کلیدی تحلیل عمومی در سیاست پولی آمریکا تبدیل شده‌اند. در این میان، بازارهای پیش‌بینی مانند Polymarket و Kalshi به ابزارهایی برای سنجش انتظارات فعالان سیاسی، اقتصادی و حتی نهادهای تصمیم‌ساز بدل شده‌اند. این بازارها، برخلاف نهادهای رسمی، سیگنال‌های زودهنگام و شفاف‌تری درباره وزن نسبی نامزدها، ائتلاف‌های سیاسی و ملاحظات پشت‌پرده ارائه می‌دهند.

در Polymarket که فضایی آزادتر و نزدیک‌تر به فضای عمومی کاربران و تحلیل‌گران فعال در فضای آنلاین دارد، کوین وارش که پیش‌تر عضو هیئت‌مدیره فدرال رزرو بود، همچنان یکی از چهره‌های برجسته باقی مانده است. او که به‌دلیل رویکرد انقباضی‌اش در دوره بحران مالی ۲۰۰۸ شناخته می‌شود، در اواخر ژوئن تا ۲۸ درصد احتمال انتخاب را کسب کرده بود، اما در هفته‌های اخیر این رقم به حدود ۲۰ تا 24 درصد کاهش یافته است. با وجود این افت جزئی، او همچنان از حمایت نخبگان وال‌استریت و حلقه‌های سنتی حزب جمهوری‌خواه برخوردار است.

در همین بازار، کوین هستت، اقتصاددان محافظه‌کار و رئیس پیشین شورای مشاوران اقتصادی ترامپ، طی ماه اخیر صعود چشم‌گیری را تجربه کرده و اکنون حدود 15 درصد از شانس را به خود اختصاص داده است. هستت به‌عنوان معمار بسته‌های مالیاتی دولت ترامپ در دور اول شناخته می‌شود و در میان محافظه‌کاران به‌عنوان چهره‌ای وفادار و اجرایی مطرح است.

اسکات بسنت، چهره‌ای نسبتاً کمتر شناخته‌شده در میان عموم، اما آشنا برای حلقه‌های مالی و سرمایه‌گذاری است. او که سابقه مدیریت در صندوق سرمایه‌گذاری جورج سوروس را دارد، اکنون حدود 14 درصد از پیش‌بینی بازار را به خود اختصاص داده است. بسنت با اینکه تجربه مستقیمی در سیاست پولی ندارد، اما به‌دلیل ارتباطات قوی‌اش در نهادهای مالی و ذهن تحلیلی‌اش، به‌عنوان یک گزینه غیرسیاسی و بازارمحور در حال مطرح شدن است. نوسانات مکرر در احتمال انتخاب او، می‌تواند بازتاب‌دهنده حمایت‌های پراکنده اما پرنفوذی از سوی وال‌استریت باشد.

در این میان، کریس والر، تنها نامزد درون‌سازمانی این رقابت، موقعیتی پیچیده دارد. او در بازار Polymarket حدود 17 درصد شانس دارد، اما در بازار رسمی‌تر Kalshi، که به نهادهای حکومتی و ساختار رسمی آمریکا نزدیک‌تر است، شانس او تا ۶۶ درصد ارزیابی شده است. این اختلاف، به‌خوبی نشان می‌دهد که اگرچه والر در میان تکنوکرات‌ها و بدنه فدرال رزرو چهره‌ای باثبات و قابل اعتماد محسوب می‌شود، اما در فضای سیاسی پرهیاهوی آمریکا، رقبا با گرایش‌های سیاسی تندتر ممکن است در اولویت قرار بگیرند. والر پیش‌تر در مقطعی در Kalshi به ۷۹ درصد نیز رسیده بود، اما در هفته اخیر این احتمال اندکی کاهش یافته است.

فشارهای سیاسی، به‌ویژه از سوی دونالد ترامپ، به یک عامل تشدیدکننده در این رقابت بدل شده است. ترامپ که همواره منتقد رویکرد انقباضی فدرال رزرو بوده، در سخنرانی‌ها و یادداشت‌هایی تند و دست‌نویس، بارها از جروم پاول خواسته است که نرخ بهره را کاهش دهد. او حتی ایده برکناری فوری پاول را مطرح کرده؛ اقدامی که اگر صورت گیرد، می‌تواند نهاد فدرال رزرو را وارد بحرانی نهادی کند. بانک‌هایی مانند BofA و Deutsche Bank هشدار داده‌اند که دخالت سیاسی مستقیم در فدرال رزرو می‌تواند به بی‌ثباتی بازارهای مالی، افزایش نرخ بازده اوراق بلندمدت و کاهش اعتماد عمومی به بانک مرکزی منجر شود.

بازار آتی نرخ بهره نیز به‌شدت به این تحولات حساس است. تحلیل‌ها نشان می‌دهد که در صورت انتخاب گزینه‌هایی چون هستت یا وارش، احتمال اتخاذ سیاست‌های تسهیلی افزایش خواهد یافت. برخی اعضای کمیته بازار آزاد فدرال (FOMC) نیز سیگنال‌هایی از احتمال کاهش نرخ بهره در جلسات آینده داده‌اند. همچنین فضای حاکم بر بازار، انتظار کاهش تدریجی تورم را تقویت کرده که این خود راه را برای کاهش نرخ‌ها هموارتر می‌کند.

در این میان، وزیر خزانه‌داری اسکات بسنت اخیراً اعلام کرده که روند بررسی نامزدهای جانشین پاول آغاز شده است. این اولین تأیید رسمی از داخل دولت درباره شروع فرآیند انتخاب رئیس جدید فدرال رزرو است. اگر این فرایند به پیش از انتخابات برسد، ممکن است بازارها با شوک تصمیمی زودهنگام روبه‌رو شوند؛ اما اگر روند پس از انتخابات دنبال شود، فضای فعلی پر از حدس‌و‌گمان باقی خواهد ماند.

در نهایت، هنوز هیچ نامزدی نتوانسته با فاصله‌ای مشخص رقبا را پشت سر بگذارد. داده‌های Polymarket و Kalshi نشان می‌دهند که رقابت میان چهار گزینه اصلی نزدیک و پیچیده است. وارش و هستت با حمایت‌های سیاسی و سابقه اجرایی برجسته، در جبهه جمهوری‌خواهان قدرت گرفته‌اند. بسنت به‌عنوان یک متغیر ناشناخته اما بانفوذ در حال رشد است، و والر، با وجود پیشینه فنی و جایگاه فعلی‌اش، در فضای سیاست‌زده کنونی آمریکا به‌تدریج به حاشیه رانده می‌شود.

پیامدهای این انتخاب فراتر از مرزهای آمریکا خواهد بود. رئیس آینده فدرال رزرو نه‌تنها مسیر نرخ بهره و تورم را در بزرگ‌ترین اقتصاد جهان مشخص خواهد کرد، بلکه تأثیر مستقیم بر جریان سرمایه، ارزش دلار، بازارهای نوظهور و حتی چشم‌انداز اقتصاد جهانی خواهد گذاشت. در جهانی که به‌شدت از سیاست پولی آمریکا تأثیر می‌پذیرد، جانشین پاول می‌تواند معمار نظم اقتصادی جدیدی باشد—نظمی که ممکن است با تورم بالاتر، رشد شکننده یا بی‌ثباتی مالی بیشتری همراه شود.

گزارش از: متین محلاتی، کارشناس اقتصادی