به گزارش خبرنگار اقتصادروا؛ در میان انبوهی از صورت‌های مالی پیچیده و گاه نگران‌کننده در صنعت فولاد کشور، برخی شرکت‌ها در سکوت خبری، عملکردی باثبات و امیدوارکننده ارائه می‌دهند. صورت‌های مالی سالانه شرکت تولیدی فولاد سپید فراب کویر، یکی از شرکت‌های مهم فولادی کشور و استان اصفهان، که در ادامه بررسی خواهیم کرد، نمایانگر چنین وضعیتی است؛ شرکتی که با وجود فضای پرتلاطم اقتصادی، نوسانات نرخ ارز، محدودیت‌های صادراتی و رقابت فشرده، موفق شده است جایگاهی قابل اتکا در میان شرکت های گروه فولادی، به دست آورد. با نگاهی دقیق به داده‌های منتشرشده، درک بهتری از نقاط قوت و چالش‌های پیش روی شرکت به دست می‌آید؛ گزارشی که تلاشی است برای ترجمه اعداد خشک مالی به روایتی شفاف از واقعیت عملیاتی یک بنگاه صنعتی بزرگ.

نسبت‌های نقدینگی شرکت نشان می‌دهد که توان پرداخت تعهدات جاری در وضعیت نسبتاً مناسبی قرار دارد. نسبت جاری معادل ۰.۸۸ و نسبت آنی ۰.۵۲ گزارش شده است. این یعنی شرکت در مرز تعادل میان بدهی‌های کوتاه‌مدت و دارایی‌های نقدشونده حرکت می‌کند. اگرچه هنوز با نسبت‌های ایده‌آل فاصله دارد (به‌طور سنتی، نسبت جاری بالاتر از ۱ توصیه می‌شود)، اما در فضای اقتصادی فعلی که شرکت‌ها با کمبود نقدینگی، نوسانات نرخ ارز، و اختلال در زنجیره تأمین مواجه‌اند، همین سطح از نقدینگی نیز قابل قبول تلقی می‌شود. نسبت آنی که تنها دارایی‌های سریع‌النقد مانند موجودی نقد و حساب‌های دریافتنی را در نظر می‌گیرد، عدد پایین‌تری دارد و نشان می‌دهد شرکت بخشی از منابع جاری خود را در موجودی‌های غیرنقد یا سرمایه در گردش نگهداری می‌کند.

این شرکت که با نماد کویر در بورس تهران پذیرفته شده است، دارای نسبت بدهی ۰.۶۲ است؛ به این معنا که ۶۲ درصد از دارایی‌های شرکت از طریق بدهی تأمین مالی شده‌اند. در نگاه اول، ممکن است این رقم بالا به نظر برسد، اما در صنعت سرمایه‌بر و پرهزینه‌ای مثل فولاد، چنین نسبتی در صورت مدیریت صحیح، قابل قبول است. نکته مهم‌تر، نسبت حقوق صاحبان سهام به بدهی معادل ۱.۶۵ است. این نسبت بیانگر آن است که سهام‌داران با سهمی بزرگ‌تر نسبت به بدهی‌ها، در تأمین سرمایه شرکت نقش دارند. چنین ساختاری به شرکت کمک می‌کند تا در صورت نیاز به توسعه یا عبور از بحران‌های مالی، پشتوانه مطمئنی در قالب سرمایه حقوقی داشته باشد. این مسئله می‌تواند نشان‌ دهنده اعتماد سرمایه ‌گذاران به شرکت و همچنین انضباط مالی در کنترل رشد بدهی‌ها باشد.

یکی از بخش‌های مهم صورت‌های مالی شرکت‌ها در ایران، میزان بدهی و توان پرداخت بهره آن‌هاست. در این شرکت، پوشش هزینه بهره برابر با ۱.۲ است؛ یعنی سود عملیاتی شرکت ۱.۲ برابر هزینه‌های مالی آن بوده است. هر نسبتی بالاتر از ۱ به‌معنای آن است که شرکت از محل عملیات خود قادر به پرداخت بهره بدهی‌هاست و وارد زیان عملیاتی نمی‌شود. با توجه به اینکه شرکت ۱۹ هزار میلیارد تومان تسهیلات مالی دریافت کرده و در قبال آن 1500 میلیارد تومان هزینه بهره پرداخت می‌کند، نسبت ۱.۲ به‌روشنی نشان می‌دهد که مدیریت شرکت در کنترل و استفاده بهینه از منابع مالی عملکرد قابل قبولی داشته است. این پوشش بهره، در واقع نشانه‌ای از سلامت مالی و احتمال کمتر برای بروز بحران‌های نقدینگی در آینده است.

گردش موجودی کالا برابر با ۵.۸۱ و گردش مجموع دارایی‌ها ۰.۷۸ است؛ دو عدد بسیار مهم که نمایانگر کارایی عملیات شرکت هستند. گردش بالای موجودی کالا بدین معناست که شرکت توانسته محصولات خود را با سرعت بالا بفروشد و موجودی انبار را به درآمد تبدیل کند. این مسئله نشان ‌دهنده ثبات در فروش، مدیریت قوی زنجیره تأمین، و تقاضای قابل پیش‌بینی برای محصولات شرکت است. گردش دارایی، با رقم ۰.۷۸، نشان می‌دهد که شرکت تقریباً معادل ۷۸ درصد دارایی‌های خود را در طول سال به درآمد تبدیل کرده است. این عدد در صنایع تولیدی که دارایی‌های فیزیکی سنگین دارند (مانند تجهیزات و ماشین‌آلات فولادسازی)، عدد قابل توجهی است.

بی‌تردید مهم‌ترین جنبه مثبت این گزارش، بازدهی بالای شرکت است. بازده فروش معادل ۶.۹ درصد، بازده دارایی‌ها ۵.۳ درصد، و بازده حقوق صاحبان سهام ۱۴ درصد گزارش شده است. این اعداد نشان می‌دهند که شرکت توانسته سود خالص مناسبی را نسبت به فروش، دارایی و سرمایه ثبت کند. بازده فروش در محدوده‌ای بالاتر از میانگین صنعت فولاد است و این موضوع می‌تواند ناشی از مزایایی همچون بهره‌وری تولید، کنترل هزینه‌ها، و سیاست‌های قیمت‌گذاری مناسب باشد. بازده دارایی‌ها، در شرایطی که بسیاری از رقبای شرکت با زیان مواجه‌اند، نقطه اتکای دیگری برای تحلیل‌گران بنیادی محسوب می‌شود. اما شاید مهم‌ترین عدد، بازده ۱۴ درصدی حقوق صاحبان سهام باشد که بیانگر ارزش ‌آفرینی قابل توجه برای سهام‌داران است. این بازده بالا، در کنار سود هر سهم (EPS) معادل 168 ریال و نسبت P/E معادل 7.91، شرکت را در جایگاهی معقول و متعادل از نظر بازار سرمایه قرار داده است؛ نه بیش از حد گران و نه کمتر از ارزش واقعی.

شرکت موفق شده در پایان سال مالی گذشته، ۱۱۴۴ میلیارد تومان سود انباشته ثبت کند؛ عددی که اگرچه در مقایسه با برخی شرکت‌های بزرگ عددی بسیار بزرگ نیست، اما در واقع نشانه‌ای مهم از سودآوری پایدار و سیاست نگهداری منابع در شرکت است. وجود سود انباشته نه‌تنها تکیه‌گاه مناسبی برای عبور از دوره‌های نوسان در بازار است، بلکه زمینه‌ساز توسعه، افزایش سرمایه و حتی تقسیم سود در آینده خواهد بود.

در صورت های مالی منتشر شده، بیان شده که 3800 میلیارد تومان از فروش شرکت صادراتی بوده است. این میزان گرچه قابل توجه است، اما در مقایسه با برخی شرکت‌های فولادی بزرگ‌تر رقم متوسطی به حساب می‌آید. با توجه به ظرفیت‌های بازارهای منطقه‌ای، به‌ویژه در کشورهای همسایه و شرق آسیا، شرکت می‌تواند سهم صادراتی خود را در سال‌های آینده افزایش دهد و از این طریق درآمد ارزی خود را بالا ببرد.

تنها ۲.۹ درصد از کل فروش شرکت صرف هزینه‌های فروش شده است. این نسبت پایین، نشانه‌ای از ساختار چابک فروش و مدیریت مناسب کانال‌های توزیع است. در صنعتی که به‌طور معمول با قراردادهای عمده‌ فروشی، فروش اعتباری و هزینه‌های لجستیک بالا مواجه است، چنین راندمانی می‌تواند برای سودآوری شرکت مزیت رقابتی ایجاد کند.

صورت‌های مالی سالانه این شرکت فولادی، تصویری روشن و منظم از بنگاهی است که توانسته با دوری از جذب بدهی های کلان، بهره‌گیری از منابع داخلی، حفظ سودآوری عملیاتی، و مدیریت هزینه‌ها، ساختار مالی سالم و پایداری ایجاد کند. در فضایی که بسیاری از شرکت‌های بورسی درگیر زیان انباشته، پوشش نامناسب بهره، یا بازدهی منفی هستند، عملکرد این شرکت نشان می‌دهد که مدیریت مالی اصولی، بهره‌وری بالا و حفظ انضباط عملیاتی هنوز هم می‌توانند نتایج مثبت خلق کنند.

اگر برنامه‌ریزی برای توسعه صادرات، ارتقاء سطح اتوماسیون، و بهینه‌سازی زنجیره تأمین ادامه یابد، چشم‌انداز میان‌مدت این شرکت بسیار روشن خواهد بود. در واقع، این شرکت نه‌تنها امروز در نقطه‌ای متعادل ایستاده، بلکه با سرمایه‌گذاری‌های هوشمندانه می‌تواند به یکی از بازیگران مهم بازار منطقه‌ای فولاد تبدیل شود.

در راستای همین هدف، در بخشی از صورت های مالی بیان شده: "با توجه به عزم جدی ھیات مدیره شرکت در خصوص تکمیل زنجیره تولید و تامین مواد اولیه مورد نیاز شرکت که در نتیجه اجرای طرح توسعه ذوب و ریخته گری امکان پذیر می باشد،این اقدام تا حد قابل توجھی منجر به رشد سود آوری آتی شرکت خواھد شد. در سنوات گذشته نیز در جھت تامین مالی طرح ھای توسعه، شرکت اقدام به دو مرحله انتشار اوراق بدھی به مبلغ ١۵.٠٠٠ میلیارد ریال اوراق مرابحه با نرخ ١٨ درصد و سررسید ۵ ساله از طریق شرکت تامین سرمایه بانک ملت و مبلغ ٧.٣٠٠ میلیارد ریال اوراق مرابحه با نرخ ٢۴ درصد و سررسید ٣ ساله و اخذ تسھیلات سرمایه ثابت به مبلغ ١۵.٠٠٠ میلیارد ریال با نرخ ١٨ درصد طی دو سال دوره مشارکت نمود. و در سال جاری نیز شرکت در نظر دارد با استفاده از ابزار تامین مالی شرکت پروژه و انتقال طرح توسعه به شرکت جدید مبلغ ۵٠.٠٠٠ میلیارد ریال از بازار سرمایه تامین نماید. بدیھی است متناسب با پیشرفت فیزیکی طرح، بخش دیگری از نقدینگی مورد نیاز آن، از منابع داخلی شرکت و استقراض از سیستم بانکی قابل تامین می باشد. لازم به ذکر است از مخارج ارزی پروژه ذوب و ریومپ به ترتیب مبلغ ١۴۴.٧۶۶.۶٠٢ یورو و ١۴.٢۵۵.٨۶٣ یورو تاکنون انجام و مبلغ ٣٩.۵١۶.٠٣٩ یورو و ٢٧.٧۵۵.٧۶١ یورو باقی مانده است."

با اجرای چنین طرح هایی و البته ادامه‌دار بودن روند های مثبت مدیریتی، می‌توان به این شرکت به عنوان شرکتی بسیار سودده و جذاب برای سرمایه‌گذاری نگاه کرد.

"این گزارش صرفا تحلیلی بر صورت های مالی شرکت تولیدی فولاد سپید فراب کویر با نماد کویر است و طبیعتا توصیه ای برای خرید یا فروش سهام این شرکت نیست."

گزارش از: متین محلاتی، کارشناس بورس