به گزارش خبرنگار اقتصادرَوا، شرکت هلدینگ صنعتی انتخاب الکترونیک که بیشتر به واسطه زیرمجموعه شناخته شده خود یعنی اسنوا شناخته می‌شود، یکی از بزگترین تامین کنندگان و تولید کنندگان لوازم خانگی در ایران و حتی در منطقه است. این هلدینگ با مجموعه گسترده ای از محصولات، بسیاری از نیاز های مصرف کننده در سطح خرد و کلان را تحت پوشش قرار می‌دهد.

شرکت هلدینگ صنعتی انتخاب الکترونیک در دوره مالی سه ماهه اخیر، تصویری متعادل از یک بنگاه بزرگ صنعتی با ساختار مالی نسبتاً مستحکم، سطح قابل قبول سودآوری و ظرفیت‌هایی برای رشد و توسعه ارائه می‌دهد. سرمایه ثبت‌شده این شرکت به رقم قابل توجه ۱۵ هزار میلیارد تومان رسیده و فروش آن نیز در همین دوره بالغ بر ۵.۵ هزار میلیارد تومان بوده است؛ ارقامی که به‌روشنی نشان‌دهنده مقیاس بالای فعالیت‌های این هلدینگ در سطح ملی و حضور پررنگ آن در بازار محصولات مصرفی است.

صورت‌های مالی نشان می‌دهند که وضعیت نقدینگی شرکت در سطح مناسبی قرار دارد. نسبت جاری ۱.۰۹ و نسبت آنی ۱.۰۳ به وضوح بیانگر آن است که شرکت در کوتاه‌مدت با چالش حادی برای ایفای تعهدات مالی خود مواجه نیست و از توانایی کافی برای پاسخ‌گویی به بدهی‌های جاری برخوردار است. این موضوع در شرایطی که بسیاری از بنگاه‌ها با مشکل در تأمین نقدینگی و مدیریت تعهدات کوتاه‌مدت روبه‌رو هستند، یک مزیت رقابتی مهم محسوب می‌شود. فضای تنفس نقدی به شرکت اجازه می‌دهد در مواجهه با شوک‌های بیرونی – به‌ویژه نوسانات ارزی و تغییرات قیمتی در بازار مواد اولیه – واکنش مؤثرتری داشته باشد و عملکرد عملیاتی خود را حفظ کند.

در ساختار سرمایه نیز رویکردی محتاطانه مشاهده می‌شود. نسبت بدهی ۰.۵۳، به این معناست که تنها ۵۳ درصد دارایی‌های شرکت از محل بدهی تأمین شده و مابقی از محل حقوق صاحبان سهام است. در محیطی که هزینه وام‌گیری بالا و منابع مالی بانکی با سخت‌گیری تخصیص می‌یابد، چنین ساختاری می‌تواند انعطاف‌پذیری بیشتری به شرکت ببخشد. از طرفی، مجموع بدهی‌های بلندمدت شرکت تنها ۱۴۳ میلیارد تومان ثبت شده که با توجه به سرمایه و فروش شرکت، رقم نسبتاً پایینی محسوب می‌شود. این سطح پایین بدهی‌های بلندمدت فشار کمتری بر جریان نقدی آتی وارد می‌کند و ریسک‌های ناشی از استقراض را به حداقل می‌رساند.
نسبت پوشش بهره ۱.۶۷ نیز قابل قبول است؛ اگرچه این عدد نشان می‌دهد که حاشیه ایمنی شرکت برای دریافت وام‌های جدید چندان زیاد نیست. در واقع، اگرچه شرکت توان پرداخت بهره وام‌های فعلی را دارد، اما در صورتی که بخواهد پروژه‌های توسعه‌ای بزرگ‌تری را از طریق استقراض تأمین مالی کند، باید با دقت بیشتری اقدام کند تا نسبت پوشش بهره در محدوده بحرانی قرار نگیرد.

در زمینه سودآوری، شرکت توانسته است کنترل مناسبی بر هزینه‌های تولید اعمال کند. حاشیه سود ناخالص شرکت معادل ۳۰.۵ درصد و بازده فروش آن ۱۲.۳ درصد گزارش شده که نشان می‌دهد شرکت در عملیات اصلی خود موفق عمل کرده است. این ارقام در صنایع تولیدی، به‌ویژه در حوزه لوازم خانگی و کالاهای مصرفی که با رقابت شدید قیمتی مواجه‌اند، از نقاط مثبت عملکرد شرکت به شمار می‌رود. با این حال، در شاخص‌هایی نظیر بازده دارایی‌ها (ROA) و بازده حقوق صاحبان سهام (ROE) ضعف‌هایی قابل مشاهده است. بازده دارایی‌ها معادل ۱.۸ درصد و بازده حقوق صاحبان سهام تنها ۳.۹ درصد است. این ارقام پایین‌تر از استانداردهای مطلوب در حوزه بنگاه‌داری هستند و نشان می‌دهند که دارایی‌ها و سرمایه سهام‌داران شرکت به شکلی بهینه در خدمت سودآوری قرار نگرفته‌اند. به بیان دیگر، منابعی که در اختیار شرکت قرار دارد، هنوز ظرفیت‌های استفاده مؤثر خود را به‌طور کامل محقق نکرده‌اند و فضای قابل توجهی برای بهبود عملکرد مالی و افزایش بهره‌وری سرمایه وجود دارد.

عملیات شرکت نیز با چالش‌هایی در زمینه کارایی مواجه است. نرخ گردش موجودی کالا ۴.۶۲ و گردش کل دارایی‌ها ۱۵ درصد گزارش شده است. این دو شاخص، به‌طور غیرمستقیم، بیانگر میزان بهره‌برداری شرکت از منابع موجود هستند. پایین بودن گردش دارایی‌ها به معنای آن است که بخشی از سرمایه شرکت در دارایی‌هایی قفل شده که بازده کافی ایجاد نمی‌کنند. این مسئله به ویژه در فضای رقابتی کنونی که حاشیه سودها محدود‌تر شده‌اند، می‌تواند به کاهش کارایی کل عملیات منجر شود. ارتقای سیستم‌های تولید و توزیع، اصلاح زنجیره تأمین و به‌روز کردن مدیریت انبارداری می‌تواند به بهبود این شاخص‌ها کمک کند.

در مقابل این چالش‌ها، شرکت از نقاط قوت مهمی نیز برخوردار است. درآمد حاصل از سرمایه‌گذاری‌ها با رقمی معادل ۲۲۵۰ میلیارد تومان، سهم بالایی در سودآوری شرکت ایفا کرده و نشان می‌دهد مدیریت سرمایه‌گذاری در این هلدینگ توانسته بازدهی مناسبی ایجاد کند. همچنین، سود انباشته شرکت تا پایان این دوره به رقم قابل توجه ۱۸۶۰ میلیارد تومان رسیده که می‌تواند به‌عنوان منبعی برای تأمین مالی پروژه‌های توسعه‌ای یا حمایت از برنامه‌های سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار گیرد. این سطح از سود انباشته، به‌ویژه در فضای پرریسک اقتصادی ایران، یک پشتوانه مالی مطمئن برای شرکت محسوب می‌شود.

یکی از پروژه‌های شاخص شرکت، احداث یک سوله تولیدی جدید با بودجه ۵۹۰ میلیارد تومان است که بر اساس برنامه‌ریزی‌ها در سال ۱۴۰۵ به بهره‌برداری خواهد رسید. اجرای این پروژه می‌تواند ظرفیت تولید شرکت را افزایش داده، هزینه‌های سربار را کاهش داده و تنوع محصول را تقویت کند. با فرض تحقق برنامه زمان‌بندی و رعایت سقف بودجه، این پروژه پتانسیل آن را دارد که در میان‌مدت بازدهی عملیاتی شرکت را به شکل محسوسی ارتقا دهد و جایگاه رقابتی آن را در بازار لوازم خانگی تقویت کند.

با این حال، چالش مهمی که در ساختار هزینه‌ای شرکت مشاهده می‌شود، وابستگی بالا به واردات مواد اولیه است. طبق صورت های مالی منتشر شده، ارزش مواد اولیه وارداتی شرکت در این دوره ۷۷۰ میلیارد تومان بوده است. این موضوع شرکت را به‌ شدت در معرض ریسک نوسانات نرخ ارز قرار می‌دهد. در محیط اقتصادی ایران، که نرخ ارز تابع عوامل سیاسی، تحریم‌های بین‌المللی، و انتظارات تورمی است، چنین وابستگی‌ای می‌تواند سود شرکت را دستخوش نوسانات غیرقابل پیش‌بینی کند. بنابراین، مدیریت ریسک ارزی باید در اولویت تصمیم ‌گیری شرکت قرار گیرد. استفاده از قراردادهای بلند مدت ارزی، به ‌کارگیری ابزارهای مالی پوشش ‌دهنده ریسک مانند قراردادهای آتی و یا تنوع‌ بخشی به تأمین ‌کنندگان می‌تواند بخشی از این تهدید را کنترل ‌پذیر کند.

در نهایت، تحلیل نسبت قیمت به درآمد (P/E) و سود هر سهم (EPS) می‌تواند دید بهتری نسبت به جذابیت سهام این شرکت در بازار سرمایه ارائه دهد. نسبت P/E شرکت در حال حاضر معادل ۴.۳۴ است که در مقایسه با میانگین بازار، پایین ارزیابی می‌شود و می‌تواند نشان‌دهنده ارزندگی سهام در شرایط کنونی باشد. از سوی دیگر، سود هر سهم ۳۰۰ تومانی حاکی از آن است که شرکت توانایی تولید سود واقعی برای سهام‌داران را دارد. این دو شاخص در کنار هم، پتانسیل رشد قیمت سهام در صورت بهبود عملیات و تثبیت فضای اقتصاد کلان را تقویت می‌کنند.

در مجموع، می‌توان گفت هلدینگ صنعتی انتخاب الکترونیک در حال حاضر از پایه مالی محکمی برخوردار است، نقدینگی کافی دارد و در بخش‌هایی از عملیات خود عملکرد مطلوبی نشان می‌دهد. با این حال، مسیر ارتقای بازده سرمایه و بهینه ‌سازی عملیات همچنان باز است. تمرکز بر افزایش کارایی دارایی‌ها، کاهش هزینه‌های عملیاتی، مدیریت هوشمند ریسک‌های ارزی و اجرای دقیق پروژه‌های توسعه‌ای می‌تواند چشم‌انداز شرکت را در بازار سرمایه و صنعت داخلی روشن‌تر کند. این شرکت در صورت اجرای صحیح برنامه‌های آتی، پتانسیل آن را دارد که از یک بازیگر بزرگ به یک بازیگر پیشرو با مزیت رقابتی پایدار تبدیل شود.

به طور دقیق‌تر و در بررسی جزئی برای بهبود عملکرد شرکت میتوانیم به راهکاری برای مدیریت سفارش گذاری و انبار داری مواد اولیه اشاره کنیم. میزان موجودی مواد اولیه بالا به معنای خواب سرمایه و راکد ماندن سرمایه تا زمان تولید است. با مدیریت بهینه این موجودی مواد اولیه میتوان بخشی از خواب سرمایه را کاهش داد و روند فعالیت شرکت را به پایداری نزدیک نمود.

البته این راهبرد، یک راهبرد کوتاه مدتی محسوب می‌شود و گروه تولیدی بزرگی همچون گروه صنعتی انتخاب، توانایی تولید و بومی سازی کردن بخشی از قطعات کلیدی در زنجیره تولید را دارد و حرکت به سمت استفاده از شرکت های دانش بنیان و بومی سازی بخشی از قطعات مورد نیاز، گامی بزرگ در جهت توسعه مجموعه و البته زیرمجموعه های آن خواهد بود.

گزارش از: متین محلاتی، کارشناس بورس