به گزارش خبرنگار اقتصادروا؛ شرکت تسلا به تازگی قراردادی به ارزش ۱۶.۵ میلیارد دلار با سامسونگ الکترونیکس امضا کرده است که به موجب آن، سامسونگ تا پایان سال ۲۰۳۳ تراشه‌های هوش مصنوعی نسل ششم (AI6) تسلا را در کارخانه جدید خود در تیلور، ایالت تگزاس تولید خواهد کرد. این قرارداد بزرگ‌ترین سفارش تاریخ سامسونگ در بخش تولید تراشه محسوب می‌شود و بیش از ۷.۵ درصد از درآمد سالانه سامسونگ را شامل خواهد شد.

چیپ‌های AI6 تولیدی سامسونگ قرار است در خودروهای خودران تسلا، ربات‌های انسان‌نما (Optimus) و مراکز داده تسلا برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی مورد استفاده قرار گیرند. ایلان ماسک در بیانیه‌ای اعلام کرد که مبلغ ۱۶.۵ میلیارد دلار، کف قرارداد است و حجم واقعی سفارش‌ها ممکن است بسیار بیشتر از این رقم باشد. او همچنین اشاره کرد که برای تسریع در روند تولید، خود به‌طور مستقیم بر فرآیند نظارت خواهد داشت و از نزدیکی محل سکونتش به کارخانه تیلور به عنوان مزیتی عملیاتی یاد کرده است.

این قرارداد برای سامسونگ بسیار مهم است، زیرا این شرکت اخیراً با مشکلات جذب مشتری برای کارخانه تگزاس خود مواجه بوده و بخش تولید تراشه آن زیان‌ده شده است. قرارداد با تسلا می‌تواند کمک کند تا سامسونگ در رقابت با رقیب سنتی‌اش، TSMC، بازگشتی قدرتمند داشته باشد. برآورد شده که سامسونگ سالانه حدود ۲.۱ میلیارد دلار از محل تولید تراشه‌های AI6 برای تسلا درآمد خواهد داشت، که این درآمد در مقایسه با زیان‌های اخیر بخش تراشه‌سازی سامسونگ می‌تواند به جبران بخش زیادی از زیان‌ها کمک کند.

پس از اعلام رسمی این همکاری، سهام سامسونگ رشد بین ۶ تا ۷ درصد را تجربه کرد، که نشان‌دهنده خوش‌بینی سرمایه‌گذاران به آینده این همکاری است. همچنین سهام تسلا نیز بین ۱.۵ تا ۴ درصد رشد کرد. این رشد قیمت‌ها بازتابی از امیدواری‌های بازار به تأثیر مثبت این همکاری بر سودآوری هر دو شرکت است.

این قرارداد گرچه می‌تواند به موفقیت‌های بزرگی برای هر دو شرکت منجر شود، اما با ریسک‌هایی نیز همراه است. یکی از چالش‌ها، هزینه فرصت است. برای تسلا، اختصاص منابع مالی به تولید چیپ‌های اختصاصی ممکن است منابع را از سایر پروژه‌های کلیدی مانند توسعه خودروهای برقی یا باتری‌های پیشرفته منحرف کند. همچنین، این سرمایه‌گذاری ممکن است با تأخیر در تولید و مشکلات فنی در مقیاس تولید روبرو شود. برای سامسونگ، انتخاب تسلا به‌عنوان یک مشتری اصلی می‌تواند ریسک وابستگی زیاد به یک مشتری را ایجاد کند و منابع را از دیگر پروژه‌های سودآورتر منحرف کند.

اگر روند رشد بازار هوش مصنوعی به هر دلیلی کند یا متوقف شود، بازگشت سرمایه پیش‌بینی‌شده برای این قرارداد ممکن است تحقق نیابد یا به تأخیر بیفتد. هزینه‌های تولید تراشه، که تحت تأثیر قیمت سیلیکون، انرژی و نیروی انسانی متخصص قرار دارند، می‌توانند بر حاشیه سود سامسونگ و تسلا تأثیر منفی بگذارند. همچنین، وابستگی تسلا به یک تأمین‌کننده خاص، یعنی سامسونگ، خود ریسک‌های قابل توجهی ایجاد می‌کند. در صورت بروز مشکلات فنی یا ژئوپلیتیک برای سامسونگ، تسلا ممکن است با تأخیر در تولید و از دست دادن سهم بازار مواجه شود.

این قرارداد همچنین به تسلا کمک می‌کند تا وابستگی خود به تأمین‌کنندگان خارجی نظیر Nvidia و TSMC را کاهش دهد و به خودکفایی در تولید چیپ‌های هوش مصنوعی دست یابد. برای سامسونگ، این همکاری فرصت مناسبی است تا از رقیب اصلی خود، TSMC، پیشی بگیرد. تسلا با این اقدام در حال ورود به رقابت مستقیم با غول‌های صنعت نیمه‌رسانا است، به‌ویژه Nvidia که پیشتاز بازار چیپ‌های هوش مصنوعی است. اگر سامسونگ بتواند تراشه‌هایی با قدرت پردازش بالا و مصرف انرژی کم تولید کند، می‌تواند تهدید جدی برای Nvidia و TSMC باشد.

در نهایت، قرارداد ۱۶.۵ میلیارد دلاری میان تسلا و سامسونگ یک نقطه‌عطف مهم در صنعت تراشه‌سازی و خودروهای خودران است. اگر این همکاری موفقیت‌آمیز باشد، می‌تواند بازار تراشه‌های هوش مصنوعی را به‌شدت تغییر دهد و رقابت با شرکت‌هایی مانند Nvidia را وارد مرحله جدیدی کند. با این حال، برای موفقیت در بلندمدت، هر دو شرکت باید چالش‌های فنی، مالی و عملیاتی زیادی را مدیریت کنند. رشد سهام سامسونگ و تسلا پس از اعلام قرارداد نشان‌دهنده امیدواری بازار به آینده این همکاری است، اما تحلیل‌گران هنوز با احتیاط به این توافق نگاه می‌کنند و معتقدند که موفقیت این پروژه به‌طور عمده به کیفیت و مقیاس‌پذیری تولید تراشه‌ها و مدیریت ریسک‌های موجود بستگی خواهد داشت.

گزارش از: بهنام مهری حسینی، کارشناس بازارهای مالی