به گزارش اقتصادرَوا، در هفته‌های اخیر، بازار جهانی طلا شاهد یکی از بزرگ‌ترین سقوط‌های قیمتی خود از سال ۲۰۲۰ بوده است. قیمت هر اونس طلا که پیش‌تر تا سطوح بی‌سابقه‌ای صعود کرده بود، در هفته گذشته بیش از پنج درصد افت کرد و به حدود ۴۱۲۵ دلار رسید. در ادامه نیز قیمت تا نزدیکی مرز ۴۰۰۰ دلار پایین آمد. این کاهش شدید باعث نگرانی سرمایه‌گذاران شد و این پرسش را ایجاد کرد که آیا روند صعودی طلا پایان یافته یا تنها یک اصلاح طبیعی در جریان است.

بررسی داده‌ها و گزارش‌های منابع معتبری چون بلومبرگ، کیتکو، رویترز و شورای جهانی طلا نشان می‌دهد افت اخیر بیشتر ناشی از فشارهای فنی و اشباع خرید بوده است. در واقع بازار پس از رشد سریع و پیوسته، نیاز به تثبیت و «اصلاح سود» داشت. به‌ویژه پس از آنکه شاخص‌های تکنیکال مانند RSI و باند بولینگر به محدوده‌های اشباع خرید رسیدند، معامله‌گران کوتاه‌مدت به سمت فروش حرکت کردند تا سود خود را تثبیت کنند.

در ماه‌های گذشته، رشد قیمت طلا عمدتاً به‌دلیل نگرانی از بدهی‌های دولتی، احتمال تضعیف دلار آمریکا و خریدهای گسترده بانک‌های مرکزی شکل گرفته بود. اما با فروکش کردن تنش‌های اقتصادی و تقویت نسبی دلار، انگیزه خرید کاهش یافت. در همین زمان، بازارهای سهام نیز رشد کردند و بخشی از سرمایه‌ها از طلا به سمت دارایی‌های پرریسک‌تر حرکت کرد.

با این حال، از منظر بنیادی تغییری اساسی در چشم‌انداز طلا دیده نمی‌شود. بر اساس گزارش شورای جهانی طلا، تقاضای بانک‌های مرکزی در سال ۲۰۲۵ همچنان در سطوح تاریخی باقی مانده است. پیش‌بینی می‌شود خرید سالانه آن‌ها از مرز هزار تن عبور کند. هدف اصلی این خریدها، تنوع‌بخشی به ذخایر ارزی و کاهش وابستگی به دلار است. همین روند در سال‌های ۲۰۲۲ تا ۲۰۲۴ نیز ادامه داشت و یکی از عوامل کلیدی رشد قیمت طلا محسوب می‌شد.

افزون بر این، جریان ورود سرمایه به صندوق‌های ETF طلا نیز همچنان ادامه دارد. این موضوع نشان می‌دهد سرمایه‌گذاران نهادی هنوز به چشم‌انداز بلندمدت طلا خوش‌بین هستند. در بازارهای آسیا نیز، چین و هند همچنان در زمره‌ی بزرگ‌ترین خریداران فیزیکی طلا قرار دارند. در چین، کاهش بازدهی بازار املاک و سهام، خانوارها را به سمت دارایی‌های امن مانند طلا سوق داده است.

انتظارات مربوط به کاهش نرخ بهره در ایالات متحده و اروپا یکی دیگر از عواملی است که از قیمت طلا حمایت می‌کند. اگر فدرال رزرو سیاست پولی انبساطی‌تری اتخاذ کند، بازدهی واقعی اوراق کاهش می‌یابد و در نتیجه طلا جذاب‌تر می‌شود. برخی مؤسسات از جمله بانک آو امریکا پیش‌بینی کرده‌اند که قیمت طلا در صورت تداوم سیاست‌های تسهیلی می‌تواند به سطوح بالاتر از ۵۰۰۰ دلار در هر اونس برسد. مؤسسات دیگری مانند HSBC نیز میانگین قیمت پیش‌بینی‌شده برای سال ۲۰۲۵ را افزایش داده‌اند.

در تحلیل تکنیکال، چند سطح قیمتی کلیدی وجود دارد. محدوده ۴۳۰۰ تا ۴۵۰۰ دلار به عنوان مقاومت اصلی شناخته می‌شود؛ عبور از این سطح می‌تواند نشانه بازگشت روند صعودی باشد. در سوی مقابل، ناحیه ۳۹۰۰ تا ۴۰۰۰ دلار محدوده حمایتی مهمی است. در صورت شکسته‌شدن این سطح، احتمال ادامه اصلاح تا محدوده ۳۷۰۰ دلار وجود دارد. بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که اصلاح فعلی ممکن است بین پنج تا ده درصد ادامه یابد، اما در نهایت روند صعودی بلندمدت باقی خواهد ماند.

در مجموع، آنچه در حال رخ دادن است، یک «تنفس طبیعی» در دل یک روند صعودی چندساله محسوب می‌شود. تقاضای نهادهای رسمی، نااطمینانی‌های ژئوپلیتیکی و انتظارات از کاهش نرخ بهره، همچنان پایه‌های اصلی حمایت از طلا هستند. بنابراین افت اخیر بیشتر به‌منزله‌ی استراحت بازار است تا نشانه‌ای از تغییر روند.

با این حال، ریسک‌هایی نیز وجود دارد. اگر فدرال رزرو برخلاف انتظارات، نرخ بهره را افزایش دهد یا دلار آمریکا تقویت چشمگیری پیدا کند، فشار فروش دوباره شدت خواهد گرفت. همچنین، کاهش خرید بانک‌های مرکزی یا کاهش تنش‌های ژئوپلیتیکی می‌تواند رشد قیمت را کند کند.

در نهایت، تحلیل منابع معتبر نشان می‌دهد اصلاح اخیر طلا بخشی از چرخه طبیعی بازار است و پایان روند صعودی محسوب نمی‌شود. پایه‌های بنیادی بازار همچنان قوی‌اند و طلا همچنان یکی از مهم‌ترین پناهگاه‌های سرمایه در دوران نااطمینانی اقتصادی باقی خواهد ماند. این اصلاح می‌تواند فرصتی برای ورود مجدد سرمایه‌گذاران صبور و تحلیل‌محور باشد.

گزارش از: مهدی شاه جلال الدین، کارشناس بازارهای مالی