به گزارش اقتصادرَوا؛ رکوردشکنی وال‌استریت در آستانه تعطیلات کریسمس را می‌توان یکی از معنادارترین تحولات بازارهای مالی آمریکا در ماه‌های اخیر دانست؛ حرکتی که نه از دل هیجان، بلکه در فضایی آرام، کم‌حجم و تا حد زیادی حساب‌شده شکل گرفت. رشد شاخص‌ها در چنین شرایطی، بیش از آن‌که نشانه ورود موج جدیدی از ریسک‌پذیری افراطی باشد، بازتاب تغییر تدریجی روایت غالب بازار نسبت به مسیر اقتصاد آمریکاست؛ روایتی که به‌طور فزاینده‌ای حول مفهوم «فرود نرم» شکل گرفته است.

در روزهای منتهی به تعطیلات، بازار سهام آمریکا با کاهش طبیعی حجم معاملات مواجه بود؛ وضعیتی که معمولاً به‌عنوان دوره‌ای کم‌نوسان و محافظه‌کارانه شناخته می‌شود. با این حال، در همین فضای آرام، شاخص S&P 500 برای پنجمین روز متوالی رشد کرد و با عبور از سطح ۶٬۹۳۰ واحد، به بالاترین سطح تاریخی خود رسید. اهمیت این رکورد در آن است که بدون انتشار یک خبر فوق‌العاده مثبت، بسته محرک جدید یا شوک ناگهانی رخ داد. بازار به‌جای واکنش هیجانی، به‌نظر می‌رسد در حال قیمت‌گذاری تدریجی مجموعه‌ای از داده‌ها و انتظارات انباشته‌شده است.

یکی از مهم‌ترین پایه‌های این خوش‌بینی، تحولات بازار کار آمریکاست. داده‌های اخیر نشان می‌دهد که بازار کار همچنان مقاوم باقی مانده، اما نشانه‌هایی از کاهش تدریجی فشار نیز در آن دیده می‌شود. نرخ بیکاری افزایش شدیدی نداشته، اما سرعت رشد دستمزدها و میزان تقاضای نیروی کار نسبت به اوج‌های قبلی تعدیل شده است. این ترکیب دقیقاً همان وضعیتی است که سیاست‌گذاران پولی به‌دنبال آن بودند: کاهش تدریجی دمای اقتصاد بدون فرو رفتن در رکود عمیق. برای بازار سهام، چنین شرایطی به معنای کاهش ریسک‌های سیستماتیک و افزایش قابلیت پیش‌بینی آینده است.

در کنار داده‌های واقعی، نقش انتظارات نسبت به سیاست پولی فدرال رزرو بسیار پررنگ است. سرمایه‌گذاران به‌طور فزاینده‌ای این فرض را در قیمت‌ها لحاظ می‌کنند که چرخه انقباض پولی به پایان خود نزدیک شده و سال آینده می‌تواند شاهد تسهیل تدریجی سیاست پولی باشد. حتی اگر کاهش نرخ بهره به‌صورت محدود و محتاطانه انجام شود، تغییر جهت انتظارات خود به‌تنهایی اثر معناداری بر ارزش‌گذاری دارایی‌های ریسکی دارد. بازار سهام معمولاً پیش از وقوع تغییرات رسمی، این تحولات را پیش‌خور می‌کند و رکوردشکنی اخیر را نیز می‌توان در همین چارچوب تحلیل کرد.

نکته قابل‌توجه این است که رشد اخیر شاخص‌ها با کاهش محسوس نوسانات همراه بوده است. شاخص‌های نوسان در سطوح نسبتاً پایین قرار دارند که نشان می‌دهد بازار، برخلاف دوره‌های هیجانی گذشته، با اضطراب کمتری حرکت می‌کند. این آرامش نسبی، به‌ویژه در آستانه تعطیلات، این پیام را منتقل می‌کند که سرمایه‌گذاران بزرگ تمایلی به خروج شتاب‌زده از بازار ندارند و ترجیح می‌دهند سال را با حفظ موقعیت‌های خود به پایان برسانند. این رفتار معمولاً نشانه‌ای از اعتماد نسبی به روند غالب بازار است.

با این حال، کم‌حجم بودن معاملات یک پیام دوگانه نیز دارد. از یک سو، نبود فشار فروش سنگین نشان‌دهنده غلبه نگاه مثبت است؛ از سوی دیگر، کاهش نقدشوندگی می‌تواند باعث شود حرکات قیمتی بیش از حد بزرگ به نظر برسند. به بیان دیگر، بخشی از رشد اخیر ممکن است نیازمند تأیید دوباره در بازگشت بازار به شرایط عادی معاملات باشد. بازار عملاً در حال بستن پرونده سال با خوش‌بینی است، اما آزمون واقعی این خوش‌بینی به هفته‌ها و ماه‌های ابتدایی سال آینده موکول می‌شود.

ترکیب رشد بازار نیز حائز اهمیت است. در مقاطع پیشین، بخش عمده‌ای از رشد شاخص‌ها به تعداد محدودی از سهام بزرگ فناوری وابسته بود. اما در این مقطع، نشانه‌هایی از گسترش دامنه مشارکت دیده می‌شود؛ به‌طوری که بخش‌های بیشتری از بازار، هرچند با شدت کمتر، در روند صعودی سهیم شده‌اند. این موضوع می‌تواند نشانه‌ای از تعادل بیشتر در ساختار بازار باشد و پایداری رشد را افزایش دهد، هرچند هنوز نمی‌توان از یک رونق کاملاً فراگیر سخن گفت.

از منظر کلان، روایت «فرود نرم» به ستون اصلی خوش‌بینی بازار تبدیل شده است. این روایت بر این فرض استوار است که اقتصاد آمریکا می‌تواند تورم را مهار کند، بدون آن‌که وارد رکود عمیق شود. تحقق چنین سناریویی، اگرچه دشوار، اما در حال حاضر محتمل‌تر از گذشته به نظر می‌رسد. بازارها دقیقاً به همین احتمال واکنش نشان می‌دهند؛ نه به قطعیت، بلکه به افزایش وزن این سناریو در میان گزینه‌های پیش‌رو.

در عین حال، این خوش‌بینی همچنان شکننده است. هرگونه تغییر معنادار در داده‌های تورمی، بازار کار یا لحن سیاست‌گذاران پولی می‌تواند به‌سرعت این روایت را به چالش بکشد. به همین دلیل، رشد اخیر را باید به‌عنوان یک مرحله از بازتنظیم انتظارات دید، نه پایان مسیر. بازار سهام آمریکا در حال حاضر میان امید به آینده‌ای باثبات‌تر و احتیاط ناشی از تجربه شوک‌های گذشته حرکت می‌کند.

در جمع‌بندی، رکوردهای تازه وال‌استریت در آستانه کریسمس را می‌توان نتیجه هم‌زمان آرام شدن ترس‌های رکودی، تعدیل انتظارات تورمی و امید به چرخش تدریجی سیاست پولی دانست. این رکوردها بیش از آن‌که حاصل هیجان باشند، بازتاب نوعی خوش‌بینی محتاطانه‌اند؛ خوش‌بینی‌ای که بر داده‌ها و انتظارات بنا شده، اما هنوز به تأیید کامل آینده نیاز دارد. بازار سال را با امید به پایان می‌برد، اما پاسخ نهایی به این امید، در ماه‌های پیش‌رو و با آشکار شدن مسیر واقعی اقتصاد آمریکا داده خواهد شد.

گزارش از: بهنام مهری حسینی،‌ کارشناس بازار های مالی